کد مطلب:28015 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:20

گنجینه پرسمان » اديان و مکاتب

آيا توانايي انجام مسئوليت رسالت را، خدا به پيامبران داده است؟

اينكه توانايي انجام مسووليت پيامبري را نيز خداوند عطا كرده است به دو معنا قابل تفسير است كه به يك معناي آن كاملا صحيح و درست مي باشد و به معناي نادرست. الف) معناي اول كه در مورد تمام هستي صادق است اين است كه هيچكس و هيچ چيز ذاتا و به خودي خود واجد چيزي نيست و هر چه هست از خداوند است حتي انسانهاي نيك و بد تمام ابزار و وسايل و لوازم انجام كارهاي خود مانند اختيار سلامتي توانايي فكري و جسمي و ... را از خداوند دريافت داشته اند و اگر خداوند آن لوازم را در اختيارشان نمي نهاد و راه نيك و بد را نمي گشود نه سعادتي مي توانستند كسب كنند و نه شقاوتي. بنابراين كژي پيشگان نيز قدرت انتخاب مسير هلاكت را از خدا دارند چنانكه انبيا ونيز تمام شرايط پيامبر شدن را از او دريافت داشته اند و خارج از اراده و عنايت حق تعالي چيزي به آنها نرسيد و آنان توانايي ويژه اي خارج از چارچوب فيوضات و عنايات رباني دريافت نكرده اند. اما اين منافي اختيار نيست بلكه چه بسا بسياري از ديگر انسانها نيز آن لوازم و تواناييها را بالقوه در اختيار داشته اند ولي چون به اختيار خويش از آن توانمندي ها استفاده درست نكرده و آن را به فعليت نرسانده اند شرط لازم براي بعثت را ازكف داده و مي دهند و خداوند باآگاهي از اين وضعيت آنان را به رسالت برنمي گزيند {/B«اَللَّهُ أَعْلَمُ حَيْثُ يَجْعَلُ رِسالَتَهُ»{w15-19w}{I6:124I}/} ب ) معناي ديگر آن است كه خداوند درميان انسانهاي متعددي كه ممكن است از جهات مختلف مشابه باشند خود بخود در برخي امتيازات ديگري قرار مي دهد و آنان را براي نبوت آماده مي سازد. اين برداشت اذهان ساده و ناورزيده در مسائل نظري است و از نظر فلسفي باطل و محال است زيرا اصطلاحا ترجيح بلا مرجح و عملي گزاف گونه است كه با حكمت الهي و نظام ضروري و قوانين كلي آفرينش سازگار نمي باشد. براي آگاهي بيشتر ر.ك.به: (1) اصول فلسفه و روش رئاليسم ج 3 و 5 علامه طباطبايي (2) عدل الهي شهيد مطهري